Οι Έλληνες δεν είναι τρελοί. Όχι όλοι τουλάχιστον.
Το 73% θεωρεί ότι ήταν λάθος που μπήκαμε στο δρόμο των μνημονίων. Τρεις στους τέσσερις, σύμφωνα με έρευνα της ALCO και του ΕΒΕΑ, πιστεύουν ότι δεν έπρεπε να γίνουν όλα όσα έγιναν τελευταία τρία χρόνια. Αυτή η εικόνα των Ελλήνων πολιτών δεν άλλαξε ξαφνικά φέτος. Και το 2012 ήταν κοντά στο 65% η απάντηση περί λάθους. Συμπέρασμα; Οι Έλληνες δεν συμφωνούσαν και δεν συμφωνούν με τα μνημόνια αλλά δεν είχαν ούτε έχουν ακόμη στο τραπέζι την άλλη πρόταση. Εκτός αν θεωρούμε άλλη πρόταση αυτά τα σπουδαία περί κατάργησης-καταγγελίας-ακύρωσης του μνημονίου και παραμονής μας παράλληλα στο ευρώ. Αλλά δεν χάλασε και ο κόσμος βέβαια. Δεν είναι φετίχ το ευρώ επαναλαμβάνουν όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι της «άλλης πρότασης» ούτε βέβαια είναι διατεθειμένοι να μείνουμε στο ευρώ πάση θυσία.
Πάντως παρόλο που οι Έλληνες δεν συμφωνούσαν ούτε πια συμφωνούν με το δρόμο των μνημονίων δεν σήκωσαν στα χέρια τους, τους γνωστούς πολέμιους των μνημονίων. Επέλεξαν στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, Μαϊου και Ιουνίου, να δώσουν τη διακυβέρνηση της χώρας αρχικά στη ΝΔ και στην τρικομματική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά. Και όλα αυτά έγιναν τον Ιούνιο. Δέκα μήνες πριν. Ούτε τότε οι Έλληνες ήθελαν τα μνημόνια, ούτε σήμερα τα θέλουν αλλά δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση και με τα αν δεν βγάζεις άκρη.
Στον κλασικό συλλογισμό του τύπου «μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να επιλέξει άλλο δρόμο από το μνημόνιο και την προσφυγή στο ΔΝΤ» η απάντηση είναι μία: Υπήρχε άλλη εναλλακτική και αν δεν είχαμε επιλέξει αυτό το δρόμο που θα ήταν σήμερα η χώρα;
Κανένας Έλληνας, δεν γνωρίζω εγώ τουλάχιστον, δεν είναι υπέρ του μνημονίου και κυρίως όπως αυτό υλοποιήθηκε με σκληρότατες περικοπές μισθών, συντάξεων, υπέρογκες αυξήσεις φόρων και την ανεργία – στον ιδιωτικό τομέα – στο 27% με 1.350.000 ανέργους.
Το θέμα όμως είναι ότι η χώρα δεν είχε τη δυνατότητα να παραμείνει ακούνητη και αμίλητη στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Κάποιος έπρεπε να κάνει κάτι. Διαλέξαμε τον λάθος δρόμο; Ναι όπως αποδεικνύεται. Η τρόικα απέτυχε σε όλες τις προβλέψεις της και ότι θετικό έχει γίνει οφείλεται στις θυσίες των Ελλήνων.
Ο προβληματισμός όμως είναι μεγάλος για την επόμενη μέρα. Ακούγαμε χθες την καθηγήτρια Οικονομικών Αντιγόνη Λυμπεράκη να δηλώνει (Mega) ότι κανένα κόμμα δεν έχει πρόταση και σχέδιο για την επόμενη μέρα των μνημονίων. Σωστό.
Δεν έχουμε ακούσει κανένα κόμμα να σχεδιάζει την επόμενη μέρα των μνημονίων. Η χώρα έχει «διαλυθεί» από τις περικοπές και τις θυσίες αλλά κανένας δεν έχει πει ποιο δρόμο προτείνουν να ακολουθήσει η χώρα όταν τελειώσουν τα μνημόνια σε περίπου δύο χρόνια. Πάλι θα βρεθούμε μπροστά στα διλήμματα χωρίς καμία απάντηση.
Μετά από τέσσερα-πέντε χρόνια μνημονίων θα είμαστε πάλι στο σημείο-μηδέν εκτός αν έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τη διακυβέρνηση της χώρας και έχουν διώξει το πραξικόπημα και την χούντα της σημερινής κυβέρνησης την τρόικα, το μνημόνιο και τους Γερμανούς από την Ευρώπη!
Αυτό που πρέπει να δούμε πια είναι τι θα κάνουμε μετά και όχι η αξιωματική αντιπολίτευση να διαφωνεί με όλα όσα συμβαίνουν χωρίς πρόταση και σχέδιο.
Εκλογές έγιναν τον Ιούνιο. Κυβέρνηση υπάρχει, τριών κομμάτων. Αξιωματική αντιπολίτευση υπάρχει αριστερή με λίγη βοήθεια από τα πολύ δεξιά.
Το ευρώ είναι το νόμισμά μας. Ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Χωράει αμφισβήτηση σε κάτι; Δεν υπάρχει τρελός που να θέλει το μνημόνιο. Και όταν έλεγε ο Θεόδωρος Πάγκαλος ότι «το μνημόνιο είναι ευλογία» κάτι άλλο εννοούσε ο ποιητής. Δεν υπάρχει πολιτικός που να «γουστάρει» να παίρνει αντιλαϊκά μέτρα, να χρεώνεται όλο το πολιτικό κόστος και να μην μπορεί να κυκλοφορήσει στους δρόμους. Ποιος νοσηρός εγκέφαλος πιστεύει ότι κάποιος Έλληνας πολιτικός το γουστάρει αυτό;
Κάποια στιγμή θα βγούμε από τα μνημόνια, θα έχουμε κάνει πράγματα που θέλαμε και πράγματα που δεν θέλαμε αλλά μετά πρέπει να φτιάξουμε τη χώρα μας δυνατή να σταθεί στα πόδια της. Για να μπορούμε να τσακωνόμαστε και πάλι άνετα για τη δραχμή, την ευρωζώνη και το λάθη των άλλων.
Του Γιάννη Κολοκυθά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου