Έστηναν σκηνικό φόβου
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΠΝΟ χαρακτήριζαν οι Άγγλοι τους ισχυρισμούς του Φαζίλ Κουτσιούκ.
Όπως αποκαλύπτεται από τα νέα αποδεσμευθέντα έγγραφα, όταν ο Δρ Φαζίλ Κουτσιούκ ισχυρίστηκε ότι οι Τουρκοκύπριοι σε όλα τα χωριά της Κύπρου απειλούνταν από τους Ελληνοκυπρίους και ζούσαν με φόβο άμεσης φυσικής επίθεσης, η κυβέρνηση της Κύπρου (αποικιακή) έστειλε τηλεγράφημα στο Λονδίνο και στην Άγκυρα, απορρίπτοντας τους τουρκικούς ισχυρισμούς ως ανυπόστατους. (Έγγραφο ημερ. 9.1.1958).
Η έρευνα
Ο Αρχηγός των Δυνάμεων προέβη σε έρευνα, ζητώντας από όλους τους Διοικητές να απαντήσουν και όλοι είπαν ότι κανένα τέτοιο επεισόδιο δεν σημειώθηκε, δεν υπήρχαν κρούσματα απειλών ή προκλήσεων με απειλές εναντίον των Τούρκων, με μόνο μία εξαίρεση την περιοχή Αμμοχώστου, όπου υπήρξαν τρεις αναφορές τον Δεκέμβριο και μία τον Ιούλιο, όμως σε καμία περίπτωση τα επεισόδια δεν ήσαν σοβαρά ή είχαν συνέχεια.
«Ενδιαφέρει το γεγονός ότι τα επεισόδια σε Κνώδαρα και Βιτσάδα στις 10 Δεκεμβρίου ήσαν γεγονότα όπου Τούρκοι προκάλεσαν Έλληνες, που υποστηρίζει τη γενική μας άποψη ότι είναι οι Έλληνες που είναι πολύ πιο φοβισμένοι παρά οι Τούρκοι».
Συνέβαινε το αντίστροφο
Σε άλλη αναφορά προς τον Υπ. Αποικιών και το Φόρεϊν Όφις από το κυβερνείο στη Λευκωσία καταγράφονται τα εξής:
«Κατά τη διάρκεια συνάντησης του κυβερνήτη τον Δεκέμβριο (1957), ο Κουτσιούκ και οι συνάδελφοί του αναφέρθηκαν σε πολλούς μύθους επιθέσεων κατά των Τούρκων σε μικτά χωριά, όμως λίγες λεπτομέρειες μπορούσαν να δώσουν. Αυτές οι λεπτομέρειες ερευνήθηκαν και βρήκαμε ότι κυρίως ήσαν διαστρεβλώσεις γεγονότων. Π.χ. το σχίσιμο τροχών αυτοκινήτων στην Αμμόχωστο όλων των κοινοτήτων, περιλαμβανομένου μόνο ενός Τούρκου, χρησιμοποιήθηκε ως επίθεση κατά των Τούρκων. Έρευνα που έγινε από όλους τους Διοικητές επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει καμπάνια επιθέσεων και στη μεγαλύτερη περιοχή της νήσου ελάχιστη ή καθόλου ανησυχία μεταξύ των Τούρκων ότι βρίσκονται σε φυσικό κίνδυνο. Στην ουσία οι Έλληνες μάλλον ανησυχούν περισσότερο για τον κίνδυνο από τους Τούρκους, παρόλο τον πολιτικό καπνό του Κουτσιούκ…».
Οι αναφορές Χρυσαφίνη
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1954, ο δικηγόρος Γιώργος Χρυσαφίνης επισκέφθηκε το Γραφείο Αποικιών στο Λονδίνο (το οποίο επισκεπτόταν κατά διαστήματα) και εξέφρασε απόψεις για το Κυπριακό. Είπε ότι στην Κύπρο σχεδόν όλοι είχαν την ιδέα ότι προσφυγή στα Ηνωμένα Έθνη θα οδηγούσε σε μετάβαση στην Ελλάδα. Η συμβουλή του ήταν να γίνει ό,τι ήταν δυνατό να ελαττωθεί η σημασία της συζήτησης στα Η.Ε…
Αν πράγματι επικρατούσε ηρεμία τους επόμενους μήνες, υπήρχε η πιθανότητα συνταγματικών εξελίξεων… εκτός από ένα μεγάλο κίνδυνο.
Ο κίνδυνος αυτός ήταν η πιθανότητα ανεύθυνοι από την Ελλάδα να μπουν στη νήσο και να προκαλέσουν πράξεις βίας. Ο ίδιος πίστευε ότι υπήρχε η ευδιάκριτη πιθανότητα μια μυστική οργάνωση να προβεί σε προσπάθειες επίθεσης εναντίον προσώπων, και ονόμασε δύο ως πιθανούς στόχους, τους Κληρίδη και Τορναρίτη...
Γράφει, επίσης, η αναφορά:
«Ο Χρυσαφίνης ρώτησε αν γνωρίζουμε για σεβαστά ποσά χρημάτων που καταφθάνουν σε διάφορους από την Ελλάδα στην Κύπρο... Είπε ότι δεν πρέπει να γίνει τίποτα που να αποδυναμώνει τη Βρετανική Κοινοπολιτεία εν καιρώ που αυτή είναι ένας από τους προμαχώνες εναντίον του Κομμουνισμού». (This was that irresponsibles from Greece might get into the island and perpetrate some violent act. He, himself, thought that there was a distinct possibility that a secret society might make attempts against individuals, the two potential targets he mentioned being Clerides and Tornaritis…).
«Θα προστατεύσουμε τον Τορναρίτη»
Είχε όμως προηγηθεί ήδη επιστολή του κυβερνήτη Sir Robert Armitage προς το Γραφείο Αποικιών 20 Αυγούστου για το θέμα Τορναρίτη και η οποία απαντήθηκε στις 28 Αυγούστου, η οποία έλεγε πως το Γραφείο Αποικιών πράγματι είχε αμφιβολίες για τον διορισμό του Τορναρίτη[φωτο] στη θέση του Γενικού Εισαγγελέα... Όμως πείσθηκαν με τις διαβεβαιώσεις άλλων αξιωματούχων του Γ. Αποικιών.
«Αν βάλαμε τον Τορναρίτη στη θέση να δέχεται ευθύνες που του είναι δύσκολες ως Ελληνοκύπριο, παραδεχόμαστε ότι το κάναμε με τα μάτια μας ανοικτά, αν και δεν είχαμε τη σημερινή κατάσταση υπόψη. Ελπίζουμε, όπως εισηγείστε, η πίεση να πέσει κάτω. Αν όμως φανεί ότι η θέσηΤορναρίτη ενοχλεί και ακόμα περισσότερο αν βρεθεί σε προσωπικό κίνδυνο, θα είμαστε ξεκάθαρα υποχρεωμένοι να τον βοηθήσουμε. Αυτό θα συνεπάγεται μάλλον τη μετάθεσή του σε άλλη αποικία. Σε εμπιστευτική επιστολή του ο Τορναρίτης υπέδειξε την ετοιμότητά του να δεχθεί θέση εκτός της νήσου...».
Σημείωναν ότι αυτό δεν θα ήταν εύκολο, καθώς τα αγγλικά του Τορναρίτη δεν ήσαν άριστα, όμως αν αντιμετώπιζαν το χειρότερο, θα μελετούσαν τη μετάθεσή του εκτός Κύπρου.
(Αργότερα ο Τορναρίτης μετατέθηκε όντως στο Γραφείο Αποικιών στο Λονδίνο και εστάλη μαζί με τον Γραμματέα του Λόρδου Ράτκλιφ στιςΣευχέλλες, με ειδική αποστολή να μεταφέρουν εμπιστευτικό μήνυμα της βρετανικής κυβέρνησης προς τον Μακάριο, λίγο πριν από την απελευθέρωσή του από την εξορία.)
Σύλληψη Πολυβίου, διαμαρτυρία Χρυσαφίνη
Σύμφωνα με τα νέα έγγραφα, αρχές του 1957, ο γαμπρός του Γεώργιου Χρυσαφίνη, Γιώργος Πολυβίου, συνελήφθη από τις αποικιακές Αρχές για ανάμιξη με την ΕΟΚΑ.
Στις 25 Απριλίου 1957, η αποικιακή κυβέρνηση στη Λευκωσία ενημέρωσε τον Σερ Τζον Μάρτιν, του Γραφείου Αποικιών, ότι ο κ. Πολυβίου αφέθη ελεύθερος μαζί με πολλούς άλλους τις εβδομάδες που πέρασαν, στα πλαίσια των δεσμεύσεων που έδωσαν κατά την απελευθέρωση του Αρχιεπισκόπου από τις Σεϋχέλλες. Και ότι θα τον άφηναν ελεύθερο αμέσως μετά την επιστροφή του κυβερνήτη στην Κύπρο. Όμως ο ΓιώργοςΧρυσαφίνης είχε ο ίδιος πει στον John Reddaway (αποικιακό γραμματέα) ότι προτιμούσε να αναβάλουν την απελευθέρωσή του μέχρι που να περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων κρατουμένων, για να μην τύχει προσοχής.
Σε άλλη ενημέρωση προς το Λονδίνο αναφέρεται ότι προτού αφεθεί ελεύθερος ο Πολυβίου, ο John Reddaway είδε τον Χρυσαφίνη και του είπε ότι ο κυβερνήτης ήταν ικανοποιημένος ότι υπήρχε βάση για την κράτηση του Πολυβίου, όμως, ήταν έτοιμος υπό το φως πρόσφατων εξελίξεων, να τον αφήσει ελεύθερο ως πράξη χάριτος.
Για την απόφασή του εκείνη, ο κυβερνήτης έλαβε υπόψη, γράφει το έγγραφο, τις υπηρεσίες του Χρυσαφίνη προς την κυβέρνηση στο παρελθόν. Ο Χρυσαφίνης παρουσιάστηκε υπόχρεος για την απόφαση, αλλά επέμενε ότι ο Πολυβίου ήταν αθώος και κατηγόρησε το Σπέσιαλ Μπραντς για προσπάθειες ανάμιξης του ιδίου και του γαμπρού του στις δραστηριότητες της ΕΟΚΑ... Ήταν θυμωμένος γιατί η σύλληψη του γαμπρού του έγινε πίσω από την πλάτη του, ενόσω ο ίδιος απουσίαζε εκτός Κύπρου, και το θεωρούσε στην ουσία σαν να του τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του, γιατί, οποιαδήποτε πρωτοβουλία και να αναλάμβανε στο πολιτικό πεδίο, θα εκλαμβανόταν ως επακόλουθο της απελευθέρωσης του Πολυβίου.
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια-δημοσιογράφος, Λονδίνο Αύγουστος 2012
Αναγνώστης: Stamatis Karakwstas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου