Τον Οκτώβριο του 2007, ο νεοεκλεγείς βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ Άδ. Γεωργιάδης, ξιφουλκούσε στα τηλεπαράθυρα όχι υπερασπίζοντας το Μνημόνιο, αλλά εναντίον του αισχρού «βιβλίου Ιστορίας» που υπέγραφε η ιστορικός (;) Μ. Ρεπούση. Βλέπετε, τότε ο μεν ήταν «εχθρός» με τη δε, ενώ τώρα συγκυβερνούν!!!

Επί της ουσίας: Ο Γεωργιάδης απεκάλυπτε με ντοκουμέντα Φ.Ε.Κ, ότι η Ρεπούση δεν έχει πτυχίο Ιστορίας, αλλά Γαλλικής Φιλολογίας!!! Και πως δεν είναι φυσικά Ιστορικός, αλλά Καθηγήτρια Γαλλικών!!!

Αναλυτικά:

Καθηγήτρια Γαλλικών η κ. Ρεπούση

του Αδώνιδος Γεωργιάδη, βουλευτή Β’ Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ.

Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχα σε μία πρωινή εκπομπή στο MEGA, για το θέμα του βιβλίου της ΣΤ’ Δημοτικού, όπου προσκεκλημένος ήταν ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιαννουλόπουλος με τον οποίο είχα έναν γόνιμο, αλλά και λίαν αποκαλυπτικό διάλογο. Υπενθυμίζω για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν ότι ο κ. Γιαννουλόπουλος ήταν εδώ και ένα χρόνο, ο κατά κάποιο τρόπο δημόσιος υπερασπιστής του βιβλίου της κας Ρεπούση προσκεκλημένος σε όλα τα κανάλια.

Ως προς το θέμα όμως του ποιοι γίνονται καθηγητές Ιστορίας στα Πανεπιστήμιά μας; Στο εάν εγώ φερ’ ειπείν, με Πτυχίο Ιστορίας δικαιούμαι να δηλώνω Ιστορικός ή όχι, εξαιρετικά διδακτικά είναι όσα θα σας δείξω στην συνέχεια. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Η άποψη του κ. Γιαννουλόπουλου ήταν ότι εγώ, ένας απλός κάτοχος Πανεπιστημιακού Τίτλου Ιστορίας, δεν δικαιούμαι να δηλώνω Ιστορικός! Και άρα δεν δικαιούμαι να συγγράφω προφανώς σχολικά βιβλία ιστορίας, ούτε να εκφράζω επιστημονικές απόψεις γι’ αυτά, παρά μόνον πολιτικές. Μάλιστα! Με πτυχίο Γαλλικής Φιλολογίας άραγε, δικαιούμαι να δηλώνω Ιστορικός;

Δείτε λοιπόν τι αποδεικνύεται μετά από μία μικρή δημοσιογραφική έρευνα.
Στο ΦΕΚ με ημερομηνία 13/09/1980, τεύχος τρίτον, με αριθμό φύλλου 266, εκδοθέν από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπου αναφέρονται οι διορισμοί των διαφόρων πτυχιούχων σε θέσεις της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως στην σελίδα 2347, του κλάδου Α5 των πτυχιούχων Γαλλικής Φιλολογίας βρίσκουμε το εξής όνομα: Ρεπούση Μαρία του Βασιλείου, διορισθείσα σε Γυμνάσιο στην Άρτα. Καθηγήτρια Γαλλικών δηλαδή για όσους δεν κατάλαβαν.

Στο ΦΕΚ αρ. φύλλου 86, της 15ης Απριλίου του 2005, σελ. 598 προκηρύχθηκε μία θέση μέλους Δ.Ε.Π. του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης από την κ. Μαριέττα Γιαννάκου. Στο ΦΕΚ αρ. φύλλου 73, της 2ας Φεβρουαρίου του 2007 στην σελίδα 612 γίνεται ο διορισμός της κας Ρεπούση, ως επίκουρης καθηγήτριας με μονιμότητα σύμφωνα με την προηγουμένως προκηρυχθείσα θέση. Δηλ. η προκήρυξη της θέσεως έγινε αφού είχε αναλάβει την συγγραφή του βιβλίου και ο διορισμός, έγινε, αφού είχε συγγράψει προηγουμένως το βιβλίο. Δηλ. όταν παρέδωσε το βιβλίο αυτό η κα Ρεπούση δεν ήταν μόνιμη Επίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου.

Προφανώς θα πει κάποιος είχε διδακτική εμπειρία, μεταπτυχιακά, διδακτορικούς τίτλους, όλα καλά, πτυχίο Ιστορίας όχι. Δεν ήταν Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ιστορίας, όταν παρέδωσε το βιβλίο επαναλαμβάνω, και αυτό τα λέει όλα. Η ίδια κυρία Ρεπούση, που αμφισβητεί το δικαίωμα της Ακαδημίας Αθηνών να κρίνει το έργο της. Και ο νοών νοείτο!

ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ