Ανάβεις την ελπίδας στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ανάβεις τ' άστρα τ' ουρανού του κόσμου, στους σκεπασμένους τόπους με κόκαλα, πεδιάδες!!!
Συ μας έμαθες, πώς πρέπει να ζούμε, πώς, μ' αξιοπρέπεια, να πεθαίνουμε.
Μ' αυτό το γαρούφαλο σαν με το κλειδί άνοιξες την πόρτα της Αθανασίας.
Με το χαμόγελό Σου, φώτισες τον κόσμο όλο για να μην κατέβει η νύχτα στη γη!-
Γ. Ριτσος
Αναγνώστης . Λαμπρινή Μεταξά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου