Και τώρα μπορούμε να πα’ να ρυθμιστούμε

Οι ρυθμίσεις στο ελληνικό κράτος δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Το νέο φαινόμενο και εν πολλοίς αδιέξοδο είναι οι ρυθμίσεις με τη συμφωνία της Τρόικας

γράφει ο Δημήτρης Σούλτας

Ρύθμιση. Με τη λέξη αυτή εννοούμε ή την κυκλοφορία στους δρόμους ή τα χρέη μας προς το Δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία. Η ρύθμιση της κυκλοφορίας στους δρόμους μπορεί να γίνει με επιτυχία αν πέσεις σε καλό τροχονόμο. Στα οικονομικά τροχονόμος είναι ο δανειστής. Εδώ το πρόβλημα είναι ότι ο δανειστής- τροχονόμος πιστεύει ότι τα οχήματα έχουν πολύ καύσιμο και οι οδηγοί τους πολλή υπομονή, κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει, οπότε δεν συμβαίνει, οπότε δεν είναι απίθανο να δημιουργηθεί κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Απορρύθμιση. Της μόδας για τους νεοφιλελεύθερους, όπου γης, είναι η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, κάτι που υποτίθεται ότι φέρνει κάπου, κάπως, κάποτε στην ανάπτυξη. Στην Ελλάδα που το δοκιμάσαμε πάντως το αποτέλεσμα ήταν φτωχότεροι εργαζόμενοι. Η απορρύθμιση αυτή έχει και αρκετά συνώνυμα. Λέγεται και ευελιξία ή αναδιάρθρωση.

Διαρρύθμιση. Είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε έναν χώρο, επαγγελματικό ή οικιακό. Μερικοί το κάνουν έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις και υψηλή αισθητική. Μερικοί το κάνουν έχοντας υπόψη τους βασικά το φενγκ σούι. Στις μέρες μας η διαρρύθμιση γίνεται με πιο λιτά εργαλεία. Σε ένα δωμάτιο π.χ. μπορούμε να βάλουμε μόνο έναν καναπέ και απλά να μας απασχολεί αν θα βλέπει Ανατολή ή Δύση. Αν θέλουμε λίγο μεγαλύτερη γκλαμουριά από σκληρά δοκιμαζόμενο, ακολουθούμε τη σχολή Παπακαλιάτη. Έχουμε και πάλι έναν μόνο καναπέ στο δωμάτιο αλλά αυτός είναι τσέστερφιλντ.

Ελεύθερος Τύπος via koolnews