Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Άρης Τσαμπαλίκας, εύστοχος και επινοητικός

Στην παράσταση είναι ένας ανεπιθύμητος που χαμογελάει επιμένοντας, ένας επισκέπτης που αρνείται και το νερό, ένας επαίτης που προσφέρει αφιλοκερδώς, ένας άνδρας που κάνει πρόταση γάμου στη φιλία. 
Είναι αυτός που, όταν η ζωή φέρνει τα πάνω - κάτω, δεν θα σε κρίνει ποτέ. Ακούγοντάς τον να μιλάει για τη ζωή του και για τις πρακτικές της καθημερινότητας, δύσκολα συγκρατείς ένα χαμόγελο επιδοκιμασίας για τις απίστευτα εύστοχες διατυπώσεις του.

Ο Άρης Τσαμπαλίκας στο «Καβούκι του Ελέφαντα» του Ετιέν Λεπάζ, συμπρωταγωνιστής του Μάνου Βακούση, σκηνοθετημένος από την Τατιάνα Λύγαρη, πλάθει το χαρακτήρα του ξένου και απρόσκλητου με τρόπο που ανατρέπει τα συνηθισμένα ερμηνευτικά αξιώματα, αφού τον συνθέτει με πρωτοτυπία, επινοητικότητα και γενναιόδωρη φαντασία. 
Είναι αυτός που εμφανίζεται αιφνίδια μαζί με ένα πλήθος αναπάντητα ερωτήματα. Το απομεινάρι του άγνωστου ταξιδιώτη, χνάρι δίχως φορτίο και προορισμό. Ηθοποιός έξοχος. Ικανός να σκέπτεται δημιουργικά, να αισθάνεται ουσιαστικά, να επικοινωνεί, να προχωρά, να συνεχίζει το δρόμο του, να περιφέρεται στην τέχνη. 

Τίποτα δεν τον περιορίζει. Αξιοποιεί το κύρος της υποκριτικής του δεινότητας και καταξιώνεται. Αναζήτησα μια χαραμάδα για να καταλάβω τον κόσμο του. Ποιος είναι ο Άρης Τσαμπαλίκας όταν δεν παίζει; Ένας άνθρωπος της παρέας, της ευθυμίας, της επικοινωνίας, της ανησυχίας, της ανταλλαγής, της ψυχής, της νοσταλγίας. Ένας άνθρωπος της επαγρύπνησης. 
 Ένας φίλος με μεγάλες δόσεις χιούμορ και πλατύ χαμόγελο. Το σύμπαν του Άρη έχει φως, ένταση, χρώμα, φύση. Άλλωστε, η ζωή είναι πάνω απ’ όλα για να τη ζεις, κυρίως όταν έχεις την καταλυτική συνεισφορά ενός πλούσιου ταλέντου και τη σφραγίδα της συνειδητότητας...

Διαβάστε τη συνέντευξη.

Τη φωτογράφηση πραγματοποίησε ο Δημήτρης Πιτσάκης.


* Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Γιάννενα. Οι μνήμες μου είναι το Κάστρο που μεγάλωσα, η λίμνη, το βουνό απέναντι, η ομίχλη, η βροχή, η γέννηση της μικρότερης αδελφής μου, η αλητοπαρέα και το φυσοκάλαμό μου.

Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου;
* Έτυχε να εξερευνώ τη Στοά του Ορφέα στα Γιάννενα και να ανακαλύψω ένα υπόγειο που λεγόταν Θεατρικό Εργαστήρι Ηπείρου. Εκεί συνάντησα τον Γιώργο Νάκο, τη Γιάννα Κούλα και την Όλγα Ζήση. Μετά ξεκίνησε η κάτω βόλτα...

Ποιους ανθρώπους συμβουλεύεσαι για τη δουλειά σου;

* Συμβουλεύομαι φίλους, γιατί μπορώ να τους κουράζω χωρίς να διαμαρτύρoνται. Όταν το παρακάνω, κερνάω τα ποτά.

Το θέατρο μπορεί να αλλάξει τη ματιά του κοινού;
* Εξαρτάται από τα γυαλιά που φοράει ο καθένας. Ας αλλάξουν μάτια όχι ματιά, ο τόνος κάνει τη διαφορά.

Μίλησέ μου για την παράσταση "Το Καβούκι του Ελέφαντα", σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγαρη, στην οποία παίζεις. Ποιο είναι το υπόστρωμα του έργου;
* Δεν κοιμάμαι, δεν έχει στρώμα, η Τατιάνα με βοήθησε να είμαι αυτός... "Την αλήθεια σου θέλω", μου είπε. Ε! Τότε άρχισε το ταξίδι.

Ο ρόλος του Πολ, τον οποίο υποδύεσαι, τι συμβολίζει;
* Έναν πρόσφυγα που χαμογελάει χωρίς να ζητάει ένα ποτήρι νερό, έναν άνδρα που κάνει πρόταση γάμου, ένα ζητιάνο, αυτόν που δεν θα σας κρίνει ποτέ. Μια στιγμή που στη ζωή έρχονται τα πάνω κάτω.

Οι σχέσεις μεταξύ συντελεστών μπορούν να γίνουν η ουσία για τη δημιουργία μιας καλής παράστασης;
* Ναι. Όταν οι συντελεστές γίνονται φίλοι όπως ο Μάνος, η Αννέτα (σ.σ. Αννέτα Κουβελιώτη, επιμέλεια κίνησης στην παράσταση) και η Τατιάνα.

Η τέχνη του ηθοποιού είναι μια διαισθητική τέχνη, εμποτισμένη από τις εμπειρίες του;
* Ζούμε μέσα από τις εμπειρίες και μαθαίνουμε τι θα πει λάθος και σωστό. Η τέχνη γίνεται ο οδηγός μας...

Η καλή ερμηνεία είναι συνάρτηση της ικανότητας ενός καλλιτέχνη να παρατηρεί;

* Η παρατήρηση είναι ο καθρέφτης του άλλου. Το θέμα είναι να προβάλλεις κάτι κι εσύ.

Η φοίτηση σε δραματική σχολή σε κάνει ηθοποιό;
* Σίγουρα έρχεσαι σε επαφή με σπουδαστές και δασκάλους. Σίγουρα αποκτάς μια γενική παιδεία. Είναι όμως σαν να πηγαίνεις σχολείο με ένα σάντουιτς στην τσέπη και να μην ξέρεις πώς να το φας. Μιλάω για την αντίληψη που δεν μαθαίνεις.

Τι σε έχει συγκινήσει περισσότερο στη σταδιοδρομία σου στο θέατρο;
* Σίγουρα η σύναντησή μου με τον Ανδρέα Βουτσινά που μου έδειξε το δρόμο... Όταν έψαχνα το σωστό τρόπο και την ιδανική μέθοδο, εκείνος μου είπε: «Άρη, δεν υπάρχει μέθοδος, βρες τον δικό σου τρόπο».
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου χαρά, εκτός από το θέατρο;
* Οι φίλοι και τα πανηγύρια....

Τι αποτελεί πρόκληση για σένα και τι σου προκαλεί άγχος;
* Η καθημερινότητα είναι πρόκληση και άγχος μαζί... Πώς θα ξυπνήσουμε αύριο;

Είσαι καλλιτέχνης. Τι συμβαίνει με το βιοπορισμό και τους κατ' ανάγκην συμβιβασμούς που καλείται να κάνει σήμερα ένας νέος καλλιτέχνης;
* Τώρα ζω από το θέατρο. Υπήρξα μπάρμαν, σερβιτόρος, λαντζέρης κ.α. Μπορεί και να το ξανακάνω, είμαι ηθοποιός σκέφτομαι και την ετερότητα.

Είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου;
* Με ποιον από όλους;

Στην Ελλάδα έχουμε υψηλό θεατρικό επίπεδο;
* Ποιοι; Το κοινό ή εμείς;

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
* Οι Ιρλανδοί, ο Νίκος Καρούζος, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Κώστας Παπαγεωργίου και ο Λένος Χρηστίδης.

Ποιους ρόλους ονειρεύεσαι να ερμηνεύσεις;
* Πολλούς, μα δεν είναι ποτέ θέμα ο ρόλος... Το ρόλο που είμαι θα ήθελα να παίξω σωστά.

Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να χάσεις το κουράγιο σου;
* Τι ώρα είναι;

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν πολιτικό κι έναν καλλιτέχνη, κατά τη γνώμη σου;
* Ο Μπράντο έλεγε: «Το μόνο πράγμα που χρωστάει ένας ηθοποιός στο κοινό του είναι να μην τους κάνει να βαριούνται. Έχω την υποψία πως αν συμβεί το αντίθετο κινδυνεύει να γίνει πολιτικός».

Η καθημερινότητά μας έχει δημοκρατία;
* Η δημοκρατία δεν έχει καθημερινότητα δυστυχώς...

Ποια είναι η αγαπημένη ασχολία του ελεύθερου χρόνου σου;
* Δεν υπάρχει χρόνος. Υπάρχει καιρός για φίλους, τσιγάρα και ποτά.

Ποιο τραγούδι σιγοτραγουδάς συχνά;
* Είναι ωραίο να τραγουδάς αλλά εγώ μουρμουρίζω..

Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Έχεις κατοικίδιο;
* Δεν έχω. Υπάρχουν άνθρωποι...

Ευχαριστώ πολύ.
* Στην υγειά σας! Καλή χρονιά!

* Το www.catisart.gr ευχαριστεί τον Δημήτρη Πιτσάκη για τη φωτογράφηση.


* Ευχαριστούμε το καφέ - μπαρ "Μύλος", Ναυαρίνου 15 και Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια, που μας διέθεσε τους χώρους του για τη φωτογράφηση.


* Το «Καβούκι του Ελέφαντα» του Ετιέν Λεπάζ παρουσιάζεται στην αμαξοστοιχία - θέατρο "Το Τρένο στο Ρουφ", σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγαρη. Παίζουν: Μάνος Βακούσης, Άρης Τσαμπαλίκας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...