Ντίνος Καρύδης, ακριβός πατέρας μονάκριβης κόρης

Θα τολμούσα να πω ότι η ζωή είναι ένα τεράστιο θέατρο συναναστροφών. Μπορεί να γνωρίσεις καλλιτέχνες, επιστήμονες, χειρώνακτες, καθώς και οικογενειάρχες, γονείς, παιδιά. Πρόσφατα γνώρισα έναν πατέρα. Έναν καλλιτέχνη πατέρα. Έναν πατέρα που απολαμβάνει την αύρα που του έδωσε η ζωή και την ψυχή που του δόθηκε για να την απολαμβάνει. Η εμπειρία της συζήτησης μαζί του παίρνει άλλη σημασία όταν μοιράζεται τη χαρά και τη συγκίνηση για τις επιτυχίες της θυγατέρας του.

Δεκαετίες τώρα έχουμε το προνόμιο να βλέπουμε τον Ντίνο Καρύδη στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση. Ένας άξιος ηθοποιός, που χαίρει εκτιμήσεως. Αστείος, με ένα τρυφερό χιούμορ δίχως σαρκασμό, συμπαθής, καλλιεργημένος, ακούραστος, ανθρώπινος, κατακτά το συνομιλητή του. Αυτό όμως που κυρίως τον διαφοροποιεί είναι μια δυνατή φιλοδοξία, ένα υπέρμετρο όνειρο. Θέλει να παίξει ένα ρόλο, ένα ρόλο που να μην είναι ο μεγαλύτερος, ούτε καν μεγάλος.

Παραδόξως και σπανίως για ηθοποιό ονειρεύεται να παίξει ένα μικρό ρόλο, το μικρότερο ει δυνατόν. Αρκεί να βρίσκεται κοντά στην υπέροχη κόρη του. Να τη θαυμάζει από τις κουίντες. Αν είχε τον κόσμο στα χέρια του, θα τον άλλαζε, είμαι σίγουρη, με ένα ρολάκι δίπλα στην ακριβή του Σμαράγδα. Ο Ντίνος Καρύδης γνωρίζει ότι καθετί στη ζωή έχει είτε μια τιμή είτε μια αξιοπρέπεια. Ό,τι είναι υπεράνω τιμής και αναντικατάστατο, αυτό έχει αξιοπρέπεια. 

Για τον ίδιο υπάρχουν δύο δεδομένα, η ευγένεια ήθους και η αγάπη. Για μια περήφανη καρδιά, όπως αυτή του συγκινητικού και ακριβού πατέρα κυρίου Καρύδη, δεν υπάρχει μέσος όρος. Υπάρχουν μόνο υψηλές αξίες, αλήθεια και ακεραιότητα.

Διαβάστε τη συνέντευξη.

Τη φωτογράφηση πραγματοποίησε ο Δημήτρης Πιτσάκης.

 

* Γεννήθηκα σε μια φτωχογειτονιά των Αθηνών, στις ανηφοριές του Γκύζη, που ό,τι χτίζαμε γκρεμίζει.

Τι θυμάστε έντονα από την παιδική σας ηλικία;

* Μεγάλωσα στις σκοτεινές δεκαετίες του '40 και του '50 με το φόβο του σπιτονοικοκύρη και του χωροφύλακα...

Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σας;

* Εντελώς τυχαία! Πέρναγα έξω από μια Δραματική Σχολή, είδα φως... και μπήκα μέσα και για κακή σας τύχη με κράτησαν με το ζόρι.

Ποιους θεωρείτε δασκάλους σας; 

* Τα ζώα, τη φύση και τα παιδιά!

Έχετε διδαχτεί πολλά στη ζωή σας. Εξακολουθείτε να μαθαίνετε;

* Το 'χω ξαναπεί... Στη δουλειά μας είμαι επί μαθητεία εσαεί... Από την πρώτη μου τυχαία επαφή με το μαγικό χώρο του θεάτρου προσπαθώ και θα προσπαθώ να γίνω ηθοποιός. Ακόμη δεν τα έχω καταφέρει! 

Η κάθε παράσταση υπήρξε για σας και μια διαφορετική περιπέτεια;

* Μα φυσικά, σαν τη ζωή! Μια περιπέτεια δεν είναι κι αυτή; Κάθε μέρα διαφορετική, επώδυνη αλλά γοητευτική!

Το θέατρο για τον ηθοποιό είναι μια σκληρή δοκιμασία των αισθήσεων;

* Κάθε άλλο! Είναι με μια λέξη χαρά!

Είστε αυστηρός με τον εαυτό σας;

* Ο εαυτός μου είναι αυστηρός με μένα!.. Γιατί να είμαι αυστηρός, το θέατρο υπηρετώ, δεν κάνω έγκλημα.

Τι είναι αυτό το κάτι παραπάνω που οφείλει σήμερα να δώσει το θέατρο;

* Να πει στον κόσμο την αλήθεια και να τον κάνει λίγο καλύτερο σαν άνθρωπο.

Πώς είναι μια οικογένεια, όπως η δική σας, που όλα τα μέλη της υπηρετούν την τέχνη του θεάτρου;

* Όπως είναι μια οικογένεια που όλα τα μέλη της είναι ψυχίατροι... Σε μια διαρκή τρέλα! (Πάνω, ο Ντίνος Καρύδης με τη συνάδελφό του, ηθοποιό Μαρία Καββαδά).

Τι έχετε να θυμάστε από την εποχή που βρισκόταν σε άνθηση ο ελληνικός κινηματογράφος;

* Δεν νομίζω ότι ανθούσε ποτέ ο ελληνικός κινηματογράφος, εκτός αν εννοείτε δυο, τρεις, το πολύ τέσσερις ταινίες που θα μπορούσαν να έχουν μια αξιοπρεπή εμφάνιση στη διεθνή κινηματογραφική αγορά.

Ποιες θεατρικές συνεργασίες και στιγμές σάς έχουν μείνει αλησμόνητες;

* Οι συνεργασίες μου με τη ''Δωδέκατη Αυλαία'' και την "Ελεύθερη Αυλαία'', που και οι δύο αυτές θεατρικές προσπάθειες υπηρέτησαν με συνέπεια τον Νεοέλληνα θεατρικό συγγραφέα. Το ελληνικό θέατρο δηλαδή.

Τι είναι αυτό που σας κάνει περήφανο;

* Η μονάκριβη - ακριβή μου Σμαράγδα, τίποτε άλλο.

Πότε μια παράσταση, κατά τη γνώμη σας, είναι πετυχημένη;

* Όταν, ύστερα από 30 χρόνια, τη θυμάσαι ακόμη. Για παράδειγμα τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία του μεγάλου μας δασκάλου Κάρολου Κουν. Αποκλείεται να την ξεχάσω...

Μήπως, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, το θέατρο μπορεί να θεωρηθεί μια περιττή πολυτέλεια;

* Αντίθετα. Το θέατρο είναι αδήριτη ανάγκη! Πολύ περισσότερο σε δύσκολους καιρούς!

Σας έχει δελεάσει ποτέ κάποια άλλη τέχνη;

* Φυσικά, θα ήθελα να ήμουν ο Χαλεπάς ή ο Ροντέν.

Ποιο ποίημα ή κείμενο από όσα έχετε διαβάσει στη ζωή σας είναι το συγκλονιστικότερο όλων, κατά τη γνώμη σας;

* Η «Επί του Όρους Ομιλία» και η «Οδύσσεια» του παππού μας Ομήρου.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

* Ο Ντοστογιέφσκι και ο Παπαδιαμάντης.

Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια;

* Η αληθινή αγάπη.

Ποιο είναι το όνειρό σας;

* Το όνειρό μου; Θέλω λίγο πριν πεθάνω να βρεθώ στη σκηνή του θεάτρου με τη Σμαράγδα. Με ένα μικρό ρόλο όμως εγώ, για να έχω χρόνο να τη χαζεύω από τις κουίντες. Την ακριβή μου Σμαράγδα...

Τι σας κάνει να γελάτε και τι μπορεί να σας προξενήσει θλίψη;

* Γελάω και θλίβομαι με το ίδιο πράγμα, την ηλιθιότητα του ανθρώπινου γένους.

Η οικονομική κρίση μπορεί να έχει και θετικό πρόσωπο;

* Ναι, αν γίνει η αιτία να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη και την ενότητα.

Η καθημερινότητά μας έχει ποιότητα;

* Τι ποιότητα να έχει, όταν βγαίνοντας από το σπίτι σου, βρίσκεσαι στην ασχημότερη πόλη της Ευρώπης.

Ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

* Δεν κάνω σχέδια... Αφήνω να με παρασύρει το ρεύμα κι όπου με βγάλει. Αν εκεί που θα με βγάλει, δεν μ’ αρέσει, «φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια»...

Ποια είναι η σχέση σας με τα ζώα; Έχετε κατοικίδιο; 

* Από τότε που γνώρισα τους ''ανθρώπους'', αγάπησα τα ζώα! Ναι. Έχω ένα σκύλο, τον Γιάννη Αγιάννη, που τον λατρεύω και με λατρεύει...

Σας ευχαριστώ, κύριε Καρύδη.

* Κι εγώ σας ευχαριστώ.

* Το www.catisart.gr ευχαριστεί τον Δημήτρη Πιτσάκη για τη φωτογράφηση.

* Ευχαριστούμε το Floral (Eξάρχεια), που μας πρόσφερε το χώρο για τη φωτογράφηση.

 Πηγή  της συνέντευξης Cat is art  www.catisart.gr/